El Plan General define un parking en el espacio interior delimitado por las calles Castrillón-Miramar, Oza de los Ríos, José Mª Hernansáez y Avda. Concordia. Dicho suelo se obtendría por expropiación fijando el PGOM el coste de la misma a cargo de los presupuestos municipales.

Se propone, una vez llevada a cabo la reordenación de lineas de autobús urbano anunciada por el Concello, la eliminación de los viejos postes de parada de autobús y su sustitución en zonas de afluencia de viajeros por los terminales de parada inteligente instalados recientemente en el Agra del Orzán, los cuales proporcionan información escrita a la altura de los ojos, información digital a tiempo real y locución sonora para personas con problemas de visión, además de funcionar mediante un captador solar.

Para las zonas con menor afluencia de viajeros, la sustitución de los viejos postes por los "termómetros" azules instalados a lo largo de la Línea 4, que permiten consultar información escrita con facilidad a la altura de los ojos.

Además, incluir en todas las marquesinas un mapa de lineas con sus respectivos trasbordos e información para cualquier tipo de usuario. 

Espazo divulgativo de arbores, prantas e aves e animais que habitan/pueblan parque San Diego, desmantelando a estructura existente e aproveitandoa no posibel.

A miña proposta consiste en subvencionar o transporte público escolar, para que os/as nenos/as podan utilizar este medio para acudir aos seus colexios, sen necesidade de desprazarse en coches particulares. Como pai de dous fillos que acuden a diario a un colexio público concertado na Zapateira, doeme moito ver como hai ata oito autocares semi-vacios e vexo a mesma situación en outros colexios da misma zona, para min é algo intolerable o prezo dos mesmos, xa que o coste do transporte dos meus fillos supera os 160 € mensuais, motivo polo cal a gran maioría dos pais optan por levar aos seus fillos nos coches particulares, sendo esta unha medida medioambiental nefasta xa que orixina unha gran contaminación do entorno, xa que a maioría dos coches levan tan só dous ocupantes (un pai/nai e un/a fillo/a).

Creo que sí este transporte fose máis económico, sen duda os/as pais/nais non dubidarían en utilizalo poidendo deixar así os coches particulares na casa, ademáis evitaríamos os continuos atascos que se xeneran na zona, tendo que desplazar a diario patrullas de policía local á zona para regular o tráfico co coste que esto tamén supón e sen dúbida obteríamos unha cidade máis sostible medioambientalmente e con moita menos polución.

A idea é establecer os mecanismos para manter unha rede permanente de doazóns, recollida, revisión e entrega de bicicletas utilizando recursos e persoal do concello. Custe cero e implantación gradual.

Neste proxecto traballarán varias seccións de distintas concellerías (Servizo de Mobilidade Urbana, Servizo de Innovación e Desenvolvemento Tecnolóxico, Servizo de Medio Ambiente, Servizo de Emprego e Empresa, Servizo de Acción Social…), cidadanía (como doantes), Comercio Local (tendas e talleres de bicicletas), Asociacións de Comerciantes, Asociacións de veciños, ONG’S...

Trátase de dar un servizo a cidadáns que o precisen cedéndolles gratuitamente unha bicicleta para os seus despraazamentos pola cidade. O proceso sería o seguinte:

1. Unha traballadora social considera que unha persona podería verse beneficiada polo Centro de Transfusión de Mobilidade xa que precisa unha bicicleta. As Traballadoras Sociais xestionan as solicitudes e lista de espera da bicicleta.
2. Se crea o expediente e tramita a petición.
3. Se revisa no banco de bicis a existencia dunha axeitada para esa persona. De nón haber bicicletas a solicitude sería enviada a Traballadora Social e pasaría a lista de espera. En caso de atopar unha se lle fai a entrega previa revisión da bicicleta e se lle dan a esa persoa unhas nocións sobre seguridade vial para o uso responsable e seguro da bicicleta.

Se establecen 3 niveis de actuación:

1.  EDUCATIVO: 

   Educar na reciclaxe, reutilización e reparto de recursos e na economía social.

   Incentivar o uso da bicicleta como ferramenta para humanizar a cidade. 

2. LABORAL e COMERCIAL: 

   Incentivo do comercio local con convenios e campañas nos barrios.

   Reinserción laboral con talleres de formación na mecánica de bicicletas. (Escola Taller Mecánica da Bici). 

3. REINTEGRACIÓN e SOLIDARIDADE:

   Dotar as persoas sen recursos dun medio de transporte efectivo e económico.

   Ningunha  rapariga nin raparigo sen bicicleta.

   Mobilidade autosuficiente, económica e sostible. 

Eliminalo foi un erro grave, un grandísimo investimento, o cal atraía unha grande cantidade de xente, retirado agora por unha mala xestión do concello do PP. Con unha pequena inversión pódese recuperar todo o percorrido, e incluso amplialo ata o muelle de cruceiros para que a xente o colla sinxelamente e visite de maneira rápida os mellores lugares da cidade. Pero non só é recuperar o tranvía, hai que promovelo, amortizalo, para sacarlle o máximo partido e así obter beneficios. Facer ofertas especiais para cruceiros, grupos de turistas (familias, etc), incluso realizar travesías nocturnas (con asientos contados, e degustación de productos galegos, en resumo, unha travesía máis personalizada, tipo catamarán), abrir todo o ano (lóxicamente en días pouco favorables non), alquilar de forma privada, ...

Non trátase só de reabrilo, senón de sacarlle o máximo proveito.

Na rua de Duran Loriga esquina a Santa Catalina, hay un punto de acumulación de contenedores de lixo que dada a proximidade ca rua da Estrella y a sua principal actividade hosteleira provoca o desvordamento diario dos contenedores e o esparcemento de lixo por a veira rua. A proposta radica en cambiar istescontenedores por sistema soterrado de recollida e ampliación da veira rua igualando co a cota da actual, xenerando un espazo sen recobecos e facil de manter limpo.

Es evidente que las peatonalizaciones siempre traen consigo espacios de paseo más agradables y saludables, pero también ocasionan la molesta pérdida de plazas de aparcamiento. Una alternativa que no se estila mucho en este país (y menos en esta ciudad) son los aparcamientos en altura -tan habituales en otros países europeos o en eeuu-. Esta propuesta consistiría en hacerse con terrenos en distintas zonas estratégicas de la ciudad para construir aparcamientos en altura y dar servicio a cientos de usuarios en distintos barrios. La gestión de los "edificios-parking" debería ser pública, para garantizar unos precios razonables pero competitivos, con los que sufragar el mantenimiento de los mismos y (a muy largo plazo) amortizar la propia compra de los terrenos. De esta forma se podrían continuar ampliando lás áreas peatonales de esta ciudad, cosa muy necesaria para nuestra calidad de vida.

O paso de peóns da Avenida de Monelos a altura do cruce coa rúa Perpendicular Avenida Monelos é un problema de seguridade para os peóns pola mala visibilidade e o alto volume de tráfico que ten unha rúa estreita e sen beirarrúas. Ademais os problemas de tráfico son frecuentes xa que aínda que é de sentido único o veciños poden entrar en contrasentido para os garaxes.

Deberíase cambiar o sentido da rúa ou facela peatonal permitíndo só a entrada aos garaxes, xa que hai alternativas para o tráfico como se ve na documentación adxunta. O custe para os presupostos é ridículo xa que podería supoñer unha sinal e pouco máis.

Retirada de todos los postes de cableado eléctrico que quedan en las aceras de algunas zonas, como por ejemplo en Calle Dolores Rodriguez Sopeña, Calle Maravillas, o en cualquier otra calle en donde se haya llevado alguna obra por la cual en su  día se colocaron estos postes. Impiden el paso de sillas de ruedas, como es el caso del poste colocado en la esquina de Dolores Rodriguez Sopeña con la Calle San Jaime e incluso aparcar como en la Calle Maravillas. En una época en la que tanto se habla de barreras arquitectónicas... estos postes bien se podrían incluir en dichas barreras.