No lugar de Cances existen zonas moi oscuras ou en penumbra que contribúen á inseguridade cidadá pola tendencia a presenza de comportamentos incívicos e delictivos. Para evitar este comportamentos e incrementar a seguridade cidadá pódense instalar puntos de luz con boa intensidade lumínica e empregando luces respetuosas ambientalmente. Concretamente, sería precisa iluminación entre a fonte e o número 45 do lugar de Cances (zona moi cuberta por eucaliptos e moi oscura), colocar un punto de luz pegado ao muro do número 28 e antes do número 11.

La zona de San Pedro de Visma se encuentra mal comunicada con el resto de la ciudad, con solo 2 líneas de buses, 3 y 3A, que realizan el mismo recorrido. La zona se encuentra cerca de Los Rosales, a dónde llegan lineas como la 12 o la 14, que ampliarían los destinos posibles.

Elestado de la parada de bus 165 San Pedro de Visma, Carretera de Los Fuertes, en la que al bajarte del bus te espera un peligroso camino pegado a la carretera (se puede ver en la imagen). El peligro aumenta si vas en silla de ruedas o si llevas a tu bebé en un carrito, puesto que tanto tú como tu silla o carrito no es que tengáis que ir por el camino, sino que tendríais que ir pisando la carretera para poder llegar  a vuestro destino.

Debido a las condiciones desfavorables de infraestructura de las paradas de buses en el zona de Zapateira, se propone la instalación de marquesinas y paneles informativos solares. La situación actual no reune condiciones minimas de confort para los usuarios tales como equipamiento de bancos e infraestructura que proteja de condiciones climatologicas adversas (lluvia,sol,viento). También es necesaria la instalación de paneles informativos para que los ususrios conozcan el tiempo de espera

Proponse realizar unha pérgola/cuberta para protexer da intemperie a zona de patio na que se desenvolven tanto as filas para a entrada de alumnos ao centro como a saída ao recreo.

A altura da pérgola proposta coincidiría coa altura de teito de planta baixa, e non restaría luminosidade nin ventilación de espazos nos que se desenvolve a práctica docente, dado que pola distribución do edificio estes espazos atopanse volcados cara as fachadas máis exteriores.

A pérgola parcial ocupa uns 140 m², e a súa versión completa uns 400m² situados na parte interior da U do edificio.

Na actualidade non existe un espazo cuberto anexo ao centro para que en días de choiva o alumnado poida organizar filas para as entradas e saídas protexidos, ou sair ao recreo con mal tempo.

A pesar de ser o primeiro tramo de carril bici con certa continuidaden non existe ningunha estación de bicicoruña no seu entorno.

Plantease a creación de tres estacións de bicicoruña:

-Esquina de Pablo Picasso con Alexander Von Humboldt (dando servicio ós diferentes centros educativos da contorna).

-Aparcamento disuasorio de Lonzas (fomentando a intermodalidade).

-Rua Mendaña de Neyra con Avenida da universidade (dando servizo ó CIFP Someso, ExpoCoruña, Coliseum, centro deportivo AQA...)

Realizar de manera mas acelerada el acondicionamiento de los pasos de cebra en los cuales los peatones tienden a caerse, a resbalarce, lo cual es peligroso. Realizar los rallados con PINTURAS ANTIRESBALANTE. 

Un dos simbolos históricos de Eirís, xunto co Castelo, ou Fortaleza de Valparaiso, é a Fonte dos Caños. 

Fonte moi antiga, e de auga moi sabedora, que durante anos suministrou de auga potable a xente de boa parte da cidade, que se achegaba a recollela en garrafas. Corría todo o ano.

A partires do 1992, cando nos instalaron o alcantarillado en Eirís de Abaixo, e o posterior asfaltado do camiño que pasa pegado a ela, foi perdendo forza... e auga. 

E dende o inicio das obras do Parque Ofimático, está afogada entre restos de obra e unha beirarúa. 

Como fonte antiga, fermosa, e catalogada, solicitamos ó Concello que rehabilite a Fonte dos Caños e o seu entorno, devolvéndolle o seu valor histórico e devolvéndonos á veciñanza un espazo tan querido. 

Co fin de xestionar correctamente restos de podas de árbores, setos e arbustos neste distrito 1 (distrito con cantidade de fincas con hortas, zonas verde e plantacións), sería de gran utilidade ambiental unha máquina trituradora portátil de polas e troncos de diversos tamaños. Esta máquina que sería de titularidade municipal e de uso público, podería empregarse para facer estruturante para engadir ao compost. Deste xeito faríase unha xestión de residuos orgánicos máis sostible e descentralizada que actualmente, evitando as queimas e incineracións nas fincas privadas e os traslados ao punto de limpo ou ao centro de xestión de residuos de Nostián.

A trituradora con rodas proponse que sexa de uso compartido entre persoas a título particular, entidades e asociacións que o soliciten polo procedemento que estipule o Concello.