Proponse migrar de forma paulatina aquel software que sexa posible dentro do concello cara alternativas baseadas en software libre, co fin de seguir a campaña "Diñeiro Público, Código Público" https://publiccode.eu/es/

Esto permitiría ter unha maior independencia tecnolóxica, facilitaría que a comunidade tecnolóxica local colaborara para mellorar o software que utilice o Concello así como supoñería un aforro considerable en licenzas de software, evitando regalar innecesariamente o diñeiro dos cidadáns a corporacións transnacionáis que non aportan riqueza á cidade.

Proponse dividir a proposta en 2 fases:

- Análise e estudo das tecnoloxías existentes na actualidade dentro do Concello co obxectivo de identificar as aplicacións máis susceptibles de ser migradas como por exemplo os actuais equipos con Windows e tamén obter alternativas viables para a súa implantación.

- Implantación das alternativas libres baseándose no estudo anterior, así como implantación de programas de formación para os empregados municipais.

Actualmente o Paseo do Parrote  é unha vía que viu reducido o seu uso trala peonilización da Mariña, polo que as suas seccións de viais atópanse sobredimensionadas entre a Mariña e o cruce co paseo Sir John Moore. Ademais, os materiais empregados nalgunhas das beirarrúas atópanse moi deteriorados. Proponse a creación dunha vía de preferencia peonil (30km/h coa posibilidade de utilización de plataforma única), humanización da mesma coa implantación de mobiliario urbán e vexetación, así coma unha redefinición do cruce na zona do Hospital, garantindo un ancho mínimo legal de beirarrúa.  Poderíase estudar a opción de remarcar no pavemento a ubicación da antiga prisión, así como o trazado das murallas que transcurre baixo a rúa.

No caso de que a área de intervención exceda o orzamento máximo de intervención, pódese limitar dita intervención a área máxima que abarque segundo o límite orzamentario.

Hai xa un tempo apareceron pola cidade una serie de mosaicos que fan referencia á figura do xigante xerión, persoaxe que forma parte da lenda fundacional da cidade e que figura no escudo da mesma, íntimamente ligada á Torre de Hércules.

Estes carecen de firma de autor, significación política ou comercial, e supoñen unha intervención artística orixinal e diferenciadora con respecto doutras urbes.

Proba da súa aceptación e apoio cidadán, hai diversos exemplos (ata de personalidades deportivas) que fixeron seus esta figura e confeccionan as súas propias versións. Mesmo a cidade foi protagonista de guías de viaxe internacionais pola súa presenza.

Ainda que o goberno municipal prometeu que respectaría os existentes, estes foron desaparecendo recentemente de espazos municipais retirados por Medio Ambiente.

Plantexase o apoio a esta proposta mediante un investimento, convertendoo nalgo propio da cidade, reflectindoo en espazos municipais en diferentes formatos, dende escultórico, vinílico, artístico, en pezas de mobiliario urbán... cunha pervivencia das mesmas superior a un ano.

ISTO É UN INVESTIMENTO tal e como recollen as bases dos Orzamentos Participativos (xa que o ano anterior a proposta foi desbotada únicamente polo título e non polo contido). 

Este tipo de propostas multidisciplinares e de imaxe habitualmente son moi custosas para as arcas municipais pola dificultade de atopar un elemento diferenciador e único.

A SEGUINTE INFORMACIÓN É ALLEA Á PROPOSTA E PERMITE ENTENDER O ALCANCE QUE PODERÍA TER A MESMA A POSTERIORI DE CONTAR CON APOIO MUNICIPAL:

Deste xeito e en paralelo ó investimento, de forma allea ós orzamentos participativos, poderíase fomentar a creatividade dos mais pequenos e maiores mediante talleres de confección da figura (de gran sinxeleza executiva), implantala en uniformes municipais, cartelería, vinculado a unha parte de xuventude e espazos municipais ou a coruña creativa e cultura, folletos comerciais ou ofrecela para o seu uso a equipos deportivos locais nos uniformes.

Sen dúbida unha grandísima oportunidade para fomentar a imaxe da cidade nunha vinculación multidisciplinar en tódolos ámbitos sociais. 

La parte baja porticada del Paseo Marítimo, a la altura de la Domus, es facilmente accesible y, por lo tanto, un lugar propicio para indigentes y grafiteros que dejan una imagen horrible y deslucida de todo ese litoral costero a la vista de ciudadanos y turistas que nos visitan.

Además, esta zona es muy peligrosa por la proximidad a los acantilados rocosos que pueden provocar una caida mortal a cualquier persona que por ahí circule.

En consecuencia, se propone:

1º Poner una valla (de diseño) en ambos extremos de la zona porticada que impida el paso a cualquier persona ajena, dejando una puerta de acceso para inspección y mantenimiento por parte de personal autorizado.

2º Adecentar la zona borrando las pintadas existentes y embelleciendo el entorno para dar una imagen agradable a esa zona del paseo, armonizada con el Museo de la Domus y el nuevo grafiti de Diego As.

O inicio da Avenida dos Mallos, no cruce coa Ronda de Nelle, mantén aínda unha estrutura anómala, cunha das calzadas pechada ao tráfico, pero utilizada para o aparcamento irregular. O conxunto do espazo podería reformarse para gañar así un pequeno espazo verde e de socialización nun barrio necesitado de espazos públicos e prazas.

A reforma implicaría a supresión de prazas de aparcamento, a ampliación do espazo verde coa plantación de novas árbores e a colocación dun paso de peóns elevado para conseguir unha limitación da velocidade no tráfico de acceso á Avenida dos Mallos. A reforma melloraría a comunicación entre o barrio dos Mallos e o da Falperra.