Realizar de manera mas acelerada el acondicionamiento de los pasos de cebra en los cuales los peatones tienden a caerse, a resbalarce, lo cual es peligroso. Realizar los rallados con PINTURAS ANTIRESBALANTE. 

Proponse realizar unha pérgola/cuberta para protexer da intemperie a zona de patio na que se desenvolven tanto as filas para a entrada de alumnos ao centro como a saída ao recreo.

A altura da pérgola proposta coincidiría coa altura de teito de planta baixa, e non restaría luminosidade nin ventilación de espazos nos que se desenvolve a práctica docente, dado que pola distribución do edificio estes espazos atopanse volcados cara as fachadas máis exteriores.

A pérgola parcial ocupa uns 140 m², e a súa versión completa uns 400m² situados na parte interior da U do edificio.

Na actualidade non existe un espazo cuberto anexo ao centro para que en días de choiva o alumnado poida organizar filas para as entradas e saídas protexidos, ou sair ao recreo con mal tempo.

Asfaltado do camiño de terra baixando Parque de Eiris para darlle continuidade á calle Javier Lopez Lopez (calle oleoducto ) ata o concesionario Renault que da á glorieta e poder acceder andando, silla de rodas, en bici,patinete,correndo...tanto ó hospital como á praia de oza e ampliar o percorrido da linea 12 e 12a do urbano en 500 metros para que chegue á parada do 2a hospital de oza 

Un dos simbolos históricos de Eirís, xunto co Castelo, ou Fortaleza de Valparaiso, é a Fonte dos Caños. 

Fonte moi antiga, e de auga moi sabedora, que durante anos suministrou de auga potable a xente de boa parte da cidade, que se achegaba a recollela en garrafas. Corría todo o ano.

A partires do 1992, cando nos instalaron o alcantarillado en Eirís de Abaixo, e o posterior asfaltado do camiño que pasa pegado a ela, foi perdendo forza... e auga. 

E dende o inicio das obras do Parque Ofimático, está afogada entre restos de obra e unha beirarúa. 

Como fonte antiga, fermosa, e catalogada, solicitamos ó Concello que rehabilite a Fonte dos Caños e o seu entorno, devolvéndolle o seu valor histórico e devolvéndonos á veciñanza un espazo tan querido. 

Propoño a creación dunha aula de estudio municipal con horarios amplios e flexibles nalgunha das instalacións municipais existentes no centro. Actualmente existen duás aulas de estudio na cidade que pertencen a UDC, o CUR (Empresas) e o edificio Xoana Capdevielle. 

Este servizo ven a cumplimentar unha necesidade para as persoas non universitarias ( estudantes de FP, opositores, estudantes bacharelato etc,) que en épocas de exames da UDC non poden acceder as súas aulas de estudio xa que se precisa carnet universitario.

É certo que existen postos nas bibliotecas municipais, pero éstas non son un sitio ideal para os estudantes debido ao nivel de ruido existente. As propias bibliotecas se definen como "espazos abertos" nas que se poden realizar multiples actividades. Ademáis os postos soen ser insuficientes.

La zona de San Pedro de Visma se encuentra mal comunicada con el resto de la ciudad, con solo 2 líneas de buses, 3 y 3A, que realizan el mismo recorrido. La zona se encuentra cerca de Los Rosales, a dónde llegan lineas como la 12 o la 14, que ampliarían los destinos posibles.

Elestado de la parada de bus 165 San Pedro de Visma, Carretera de Los Fuertes, en la que al bajarte del bus te espera un peligroso camino pegado a la carretera (se puede ver en la imagen). El peligro aumenta si vas en silla de ruedas o si llevas a tu bebé en un carrito, puesto que tanto tú como tu silla o carrito no es que tengáis que ir por el camino, sino que tendríais que ir pisando la carretera para poder llegar  a vuestro destino.

Co fin de xestionar correctamente restos de podas de árbores, setos e arbustos neste distrito 1 (distrito con cantidade de fincas con hortas, zonas verde e plantacións), sería de gran utilidade ambiental unha máquina trituradora portátil de polas e troncos de diversos tamaños. Esta máquina que sería de titularidade municipal e de uso público, podería empregarse para facer estruturante para engadir ao compost. Deste xeito faríase unha xestión de residuos orgánicos máis sostible e descentralizada que actualmente, evitando as queimas e incineracións nas fincas privadas e os traslados ao punto de limpo ou ao centro de xestión de residuos de Nostián.

A trituradora con rodas proponse que sexa de uso compartido entre persoas a título particular, entidades e asociacións que o soliciten polo procedemento que estipule o Concello.